Wyjaśnienia eksperta.

„Warto uczyć dzieci wytrwałości już od najmłodszych lat i pokazywać im, że na końcu drogi czeka nagroda, jaką może być np. opanowanie nowej umiejętności. Aby wspierać dziecko w byciu wytrwałym, bądźmy dla niego dobrym przykładem: łatwiej uczyć się poprzez naśladowanie. Trzeba uświadamiać mu jego dotychczasowe sukcesy, eksponować je, mówić o nich wielokrotnie, nawet dokonując podsumowania każdego dnia. Dzieci często nie zdają sobie sprawy z drobnych osiągnięć, a zwrócenie na nie uwagi dorosłego na pewno będzie czynnikiem motywującym do większej wytrwałości. Pomyślmy też o wzorcu idealnym – kimś, kogo dziecko podziwia i szanuje (np. sportowiec, piosenkarz itp.). Możemy rozmawiać o tym, jak idol poradził sobie z wyzwaniem, i odwołać się do szczegółów z jego życia, które pozwoliły mu być wytrwałym. Pozwalajmy na popełnianie błędów i pokazujmy, że porażki są naturalną rzeczą w procesie uczenia się wytrwałości. U starszych dzieci możemy w ramach motywacji wprowadzić zadania z zegarem, a u młodszych – np. z klepsydrą. Dzięki temu dziecko samodzielnie będzie mogło kontrolować, ile minut poświęca na wykonanie danego ćwiczenia, i czas ten odpowiednio wydłużać, jeśli odczuje taką potrzebę.” – dr Agata Potapska