Wyjaśnienia eksperta.

„Jako rodzice bardzo często stajemy przed dylematem, co zrobić, gdy dziecko nas okłamało. Czy ukarać je, czy zbagatelizować sprawę? Ale czy to drugie zachowanie nie zachęci naszej pociechy do kłamania? Spójrzmy na to z perspektywy dziecka. Fenek przeczuwał, że mama będzie niezadowolona, kiedy tylko odkryje prawdę. Być może będzie się gniewała, być może będzie jej przykro. Właśnie w takiej sytuacji pojawiły się u niego wyrzuty sumienia. Dziecko dopiero uczy się trudnego świata ludzkich zachowań i konsekwencji swoich czynów. Próbuje, sprawdza i eksperymentuje. Nie można nikomu wytłumaczyć, czym są wyrzuty sumienia: trzeba je poczuć samemu. Prawdopodobnie nasza pociecha jeszcze nieraz znajdzie się w takiej sytuacji – w wychowaniu nie o to przecież chodzi, żeby dziecko nigdy nikogo nie okłamało czy nigdy nie postąpiło nie fair, ale żeby umiało sobie poradzić z taką sytuacją oraz z własnymi wyrzutami sumienia. Jeżeli zdecydujemy się wymierzyć dziecku karę, prawdopodobnie kiedy skłamie kolejnym razem, nie przyzna się do tego: wyrzuty sumienia schowa głęboko w sobie, co negatywnie wpłynie na jego samoocenę. Z kolei wybaczenie w takiej sytuacji wzmocni więź i zaufanie oraz wpłynie na poczucie wiary w siebie i we własne siły. Warto wykorzystywać dziecięce wyrzuty sumienia do budowania relacji opartej na miłości, wzajemnym zaufaniu i szacunku oraz do wzmacniania charakteru”. – Mariola Kurczyńska