Wyjaśnienia eksperta.

 „Dzieci straszy się opowieściami o rosnącym nosie, a nierzadko także karze za mówienie nieprawdy. Niestety, nie zastanawiamy się przy tym, dlaczego właściwie kłamią. A robią to z różnych powodów: z lęku, ze wstydu, aby uniknąć konsekwencji albo aby komuś się przypodobać. Przedszkolaki nie zdają sobie jeszcze sprawy z tego, że okłamując kogoś po raz pierwszy, zaczynamy okłamywać go za każdym razem, i że musimy pamiętać, co mu powiedzieliśmy, aby nadal nam wierzył. Z czasem sytuacja staje się coraz trudniejsza. Osoba, którą okłamiemy, nie może nas poznać takimi, jakimi jesteśmy naprawdę, i czujemy się coraz gorzej ze świadomością tego, co robimy. I choć początkowo chcieliśmy się zbliżyć do tej osoby, to tak naprawdę się od niej oddalamy, raniąc zarazem ją i siebie. Kłamstwem wyrządzamy krzywdę i sprawiamy innym przykrość. Dlatego warto cierpliwie rozmawiać z dzieckiem, uświadamiać mu to i motywować do mówienia prawdy. Jeżeli ukarzemy je za kłamanie, możemy osiągnąć tylko tyle, że skłamie kolejny raz, próbując uniknąć tej kary. Z tego względu podstawą jest wsparcie ze strony rodziców i nauczycieli oraz zapewnienie dziecku poczucia bezpieczeństwa, aby mówienie prawdy nie wiązało się ze stresem.” – Anna Sobota