Wyjaśnienia eksperta.

„W naszej kulturze zakorzenił się zwyczaj witania, będący swego rodzaju uprzejmością w stosunku do innych ludzi z naszej społeczności. Wynika on z tego, że każdy z nas chce być dostrzegany przez drugiego człowieka, szanowany i ważny. Przywitanie się dziecka z kolegą nie zawsze jest łatwe, a jeszcze trudniej przychodzi zwrócenie się do kogoś dorosłego. Wymaga to przełamania pewnych barier, często również nieśmiałości. Każde «cześć» i «dzień dobry» niesie ze sobą wiele dobra, ułatwia kontakty z innymi ludźmi, wskazuje wiążące nas relacje oraz panujący między nami dystans. Rodzic swoim przykładem pokazuje, w jakich okolicznościach, z kim oraz w jaki sposób należy się witać. Warto pokazać dziecku różnicę w powitaniu kogoś nam bliskiego słowem «cześć» i formę, w jakiej należy zwrócić się do osoby starszej, sąsiada lub pani w bibliotece. Nie można krytykować dziecka, wywierać na nie presji czy też pouczać, gdy zapomni powiedzieć «dzień dobry». Warto natomiast rozmawiać i okazywać szacunek, szczególnie poprzez witanie się ze starszymi osobami. To my, dorośli, jesteśmy odpowiedzialni za dzieci, bądźmy zatem dla nich drogowskazami w nawiązywaniu relacji z drugim człowiekiem.” – Paulina Jelińska